รีวิวซีรีย์เกาหลี :Somebody (2022) แอปรัก แอบฆ่า

ความต้องการเบื้องต้นที่สุดประการหนึ่งของมนุษย์คือการเข้าใจ นั่นใช้ได้กับทุกคน ไม่ว่าคนที่น่ารังเกียจแค่ไหนก็ตาม คนห่วยๆ ก็ปรารถนาที่จะได้รับการยอมรับเช่นกัน Kim Sum ตัวเอกของหนังระทึกขวัญแนวจิตวิทยาเกาหลีเรื่องใหม่ของ Netflix เรื่อง Somebody แม้จะพัฒนาแอพหาคู่ Somebody ที่ประสบความสำเร็จแล้ว Sum (Kang Hae-lim) ก็ยังคงเหงาอยู่

'เพื่อน' เพียงคนเดียวของเธอคือซอฟต์แวร์ AI ที่ใช้งานง่ายที่เรียกว่า โซโลมอน ซึ่งเธอพัฒนาขึ้นเมื่อเป็นนักเรียนมัธยมปลาย และเธออยู่ในโลกที่ถูกเก็บกดจากกิจวัตรที่ประดิษฐ์ขึ้นอย่างพิถีพิถัน สภาพแวดล้อมที่มีสีเดียว ไม่มีใครได้รับ Sum จนกว่าเธอจะเริ่มสืบสวนฆาตกรต่อเนื่องที่ใช้แอพของเธอเพื่อค้นหาเหยื่อของเขาและได้พบกับ Seong Yun-o (Kim Young-kwang)

แตกต่างอย่างที่พวกเขาเป็น – นักพัฒนาซอฟต์แวร์ที่ประสบความสำเร็จกับฆาตกรต่อเนื่อง – ทั้ง Sum และ Yun-o กระหายที่จะเข้าใจ ขณะที่ตำรวจพยายามค้นหาตัวผู้ต้องสงสัย ความรักที่ถึงตายก็เบ่งบานระหว่างพวกเขา Yun-o คลี่คลาย Sum และกระตุ้นให้เธอยอมจำนนต่อแรงกระตุ้นการฆาตกรรมซึ่งกลายเป็นว่าเธอถูกระงับมานานหลายปีไม่แปลกใจเลยที่จะได้เห็นจองจีวูเป็นหัวหอกในการกำกับและเขียนบทของ Somebody ได้รับการยกย่องอยู่แล้วจากการแสดงภาพความโรแมนติกและความเบี่ยงเบนทางเพศ ผลงานที่โด่งดังที่สุดของเขาสองเรื่องเกี่ยวกับการที่ภรรยานอกใจสามีของเธอ (เรื่อง Happy End ในปี 1999) และความสัมพันธ์อื้อฉาวระหว่างเด็กสาวมัธยมปลาย กวีวัย 70 ปี และนักเรียนดาวเด่นของเขา (เรื่อง A Muse ในปี 2012) เขาก้าวข้ามขอบเขตของตัวเองในซีรีส์เรื่องนี้ โดยตั้งคำถามว่ามีความเบี่ยงเบนที่ "ยอมรับได้" หรือไม่ หรือเป็นเพียงมุมมองทั้งหมด

จุงสร้างสิ่งนี้ผ่านภาษาภาพที่มีลักษณะเฉพาะตัวที่แข็งแกร่งและเป็นกันเอง Kim Sum ผู้ซึ่งสวมบทบาทเป็นคนปกติ แสดงในพื้นที่สีเทาที่กว้างขวาง ไร้ข้อผิดพลาด สิ่งของของเธอถูกจัดเรียงด้วยความแม่นยำทางคลินิก พื้นที่รอบๆ Yun-o แม้จะมีแสงสลัว แต่ก็ดูมีชีวิตชีวา ซึ่งต่างจาก Sum ที่เขายอมรับในตัวตนของเขา การสรรเสริญต้องไปที่ทิศทางดนตรีของ Somebody ด้วย: ซาวด์แทร็กโอโบ ฮอร์น และซินธ์สร้างความตึงเครียดจนสัมผัสได้ว่ามันอาจเป็นลักษณะเฉพาะของมันเอง เพลงประกอบออเคสตร้าผสมผสานความเหงาของ Sum และแม้แต่เสียงเปียโนที่ร่าเริงก็ฟังดูเป็นลางไม่ดีเมื่อเทียบกับการแสดงออกที่ว่างเปล่าของ Yun-o รีวิวหนังการ์ตูนแอนิเมชั่น